Chłopcy

40-letni neurochirurg Jakub Solański, świeżo po rozwodzie, przeżywa
drugą młodość, objawiającą się intensywnymi romansami. Wpływa to
istotnie na sposób widzenia świata przez jego 11-letniego syna Mateusza;
tym mocniej, iż przedmiotem licznych podbojów miłosnych ojca są matki
szkolnych kolegów i koleżanek chłopca. Ostra obyczajowo, a jednocześnie
pełna ciętego humoru i niepozbawiona szczerych wzruszeń powieść Andrzeja
Saramonowicza, przypomina jego najbardziej znane filmowe megahity:
TESTOSTERON i LEJDIS. Idzie jednak o krok dalej: jest przenikliwą
dekonstrukcją wielkomiejskiej klasy średniej, która w pogoni za
nieustannym kolekcjonowaniem życiowych podniet zapomina, że –
trawestując Milana Kunderę – „życie jest gdzie indziej”: w miłości
rozumianej jako odpowiedzialność i poświęcenie, a nie łapczywie
wprowadzany do serc i podbrzuszy ekstatyczny narkotyk.